Explanetur igitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Rationis enim perfectio est virtus; Duo Reges: constructio interrete. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Ut id aliis narrare gestiant? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quorum altera prosunt, nocent altera. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Ratio quidem vestra sic cogit. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Et qui ipsi sibi bellum indixissent, cruciari dies, noctes
torqueri vellent, nec vero sese ipsi accusarent ob eam
causam, quod se male suis rebus consuluisse dicerent.

Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Nulla erit controversia.

Scaevolam M.: Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.
Quid vero?: Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Bork: Frater et T.

Inquit, dasne adolescenti veniam?

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Itaque contra est, ac dicitis; Cur, nisi quod turpis oratio est? Utilitatis causa amicitia est quaesita. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Bonum patria: miserum exilium.

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.
Quam quidem certationem [redacted] et acutus et diligens, Chrysippus, non contemnit totumque discrimen summi boni in earum comparatione positum putat.
Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;